अभिद्रुह् _abhidruh

1

अभिद्रुह् 4 P. (A. in epic poetry) To hate, seek to injure or maliciously assail, plot against (with acc.); नित्यमस्मच्छरीरमभिद्रोग्धुं यतते Mu.1,2; क्रूरमभिद्रुह्यति Sk. (sometimes with dat. also); मया पुनरेभ्य एवाभिद्रुग्धमज्ञेन U.6; नाभिद्रुह्यति भूतेभ्यः Bhāg., Mu.5.

2

अभिद्रुह् a. Ved. Seeking to injure, inimical. जनो यो मित्रावरुणावभिध्रुक् Rv.1.122.9.